Mendeley  

Zotero  

Kazemi A. Elements and Indicators of Islamic Politics from the Perspective of the Qur'an. SRQPIS 2024; 1 (2) :88-112
URL: http://srqpis.knu.edu.af/article-1-31-fa.html

«سیاست» از اصطلاحاتی است که در علوم انسانی و به‌صورت خاص در علوم سیاسی و روابط بین‌الملل، همواره مورد مناقشه بوده و به‌صورت‌های گوناگون و گاه متعارض تعریف و بررسی شده است. ظهور احزاب، گروه‌های اسلامی و بنیادگرایان دینی در دوران معاصر، که درصدد قرائت‌های اسلامی نظام‌های سیاسی‌اند، توجه پژوهشگران را به‌خصوص در پژوهش‌های میان‌رشته‌ای به سیاست اسلامی جلب کرده است. تحقیق حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و به شیوۀ اسنادی و کتابخانه‌ای انجام شده به «چیستی عناصر و شاخص¬های سیاست اسلامی از منظر قرآن» پاسخ دهد. فرضیۀ تحقیق در حوزۀ باورها، گرایش‌ها و رفتارها به‌ترتیب بسط عقلانیت و خداباوری، کرامت¬مداری و انسان‌محوری است. نتایج به دست آمده نشان می¬دهند که منظور اسلام از «سیاست اسلامی»، سیاستِ متبادر در اذهان عمومی نیست، که مبارزه در آن تنها برای قدرت است و هدف، وسیله را توجیه می‌کند، بلکه منظور از سیاست، تنظیم عاقلانۀ روابط میان نیرو‌های انسانی در عرصه‌های داخلی و خارجی است. از منظر اسلام، سیاست با شاخص¬های توحیدمحوری، آخرت¬گرایی و آزادی عقیده در حوزۀ باورها، با عناصر کرامت ¬انسانی، رفتار کریمانه و شایسته¬سالاری در حوزۀ گرایش¬ها و با ویژگی¬های عدالت‌مداری، تدبیر اقتصادی، نفی ¬نژادگرایی، نظارت¬ اجتماعی، اصلاح¬طلبی، حمایت از ستمدیدگان، برپایی فرایض الهی و سمت‌گیری جهانی درراستای گسترش حاکمیت دینی شناخته می‌شود و تحقق می¬یابد.