در این پژوهش، استراتژیهای امنیتی ایالاتمتحده آمریکا در عراق و افغانستان طی سالهای ۱۹۹۱ تا ۲۰۲۱ بهصورت تطبیقی مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه بر تحلیل اهداف، روشها و پیامدهای مداخلات آمریکا در این دو کشور تمرکز دارد. مداخلات ایالاتمتحده در عراق با هدف تغییر رژیم، استقرار دموکراسی و مقابله با نفوذ ایران صورت گرفت؛ درحالیکه در افغانستان، تمرکز اصلی ایالاتمتحده بر مبارزه با تروریسم و جلوگیری از تبدیل این کشور به پناهگاهی امن برای گروههای تروریستی بود. استراتژیهای امنیتی آمریکا در این دو کشور دارای تفاوتهای مهمی است؛ بهنحویکه در عراق، ترکیبی از قدرت سخت و نرم مورد استفاده قرار گرفت؛ اما در افغانستان، قدرت سخت نقش مسلطتری داشت. نتایج پژوهش نشان میدهد که علیرغم موفقیتهای اولیه نظامی، آمریکا در بلندمدت نتوانست به اهداف استراتژیک خود در هیچیک از این دو کشور دست یابد. بیثباتی سیاسی و امنیتی، ظهور گروههای افراطی مانند داعش و افزایش نفوذ بازیگران منطقهای نظیر ایران و روسیه، ازجمله پیامدهای این استراتژیها بود. پژوهش حاضر بر این نکته مهم تأکید دارد که رویکردهای امنیتی آمریکا به دلیل بیتوجهی به عوامل اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، دچار ناکامیهای گستردهای شده است. درنهایت، این مطالعه پیشنهاد میکند که سیاستگذاران آینده باید ترکیبی متوازن از قدرت سخت و نرم را در مداخلات امنیتی مدنظر قرار دهند و توجه بیشتری به شرایط بومی کشور هدف داشته باشند.