Mendeley  

Zotero  

Erfani S T. The prospect of escalating tensions between India and Pakistan in the shadow of nuclear deterrence. SRQPIS 2025; 2 (1) :81-102
URL: http://srqpis.knu.edu.af/article-1-59-fa.html

مدیریت منازعه و عدم‌ورود به جنگ تمام‌عیار میان دو کشور متخاصم جنوب آسیا، یعنی هند و پاکستان، پس از سال 1998 معلول عوامل مختلفی بوده است. در کنار عوامل مختلفی همچون تحول در سیاست خارجی هند و تغییر ساختار نظام بین‌الملل از دوقطبی به چندقطبی، نقش بازدارندگی هسته‌ای میان دو کشور باید به‌صورت ویژه بررسی شود. سؤال این مقاله آن است که چشم‌انداز تشدید تنش میان هند و پاکستان در آینده چگونه خواهد بود؟ آنچه که در این نوشتار آزمون شده این است که موازنه قدرت ایجادشده میان هند و پاکستان در حوزه هسته‌ای، همان‌گونه‌که منازعات این دو کشور را از حالت درگیری مستقیم خارج کرده و به‌سمت عدم جنگ مستقیم و تمام‌عیار نظامی سوق داده است، در آینده نیز می‌تواند از همین منطق پیروی کند. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که دو کشور قبل از هسته‌ای شدن وارد جنگ‌های خشونت‌بار شده‌اند؛ اما پس از هسته‌ای شدن در سال 1998، منازعات دو طرف مدیریت شده و محدود بوده است. تسلیحات هسته‌ای و وجود دنیایی با قابلیت انهدام قطعی متقابل باعث شده تا دو کشور الگوی رفتار عقلانی را در سیاست خارجی خود در نظر بگیرند و در سایه بازدارندگی هسته‌ای وارد جنگ تمام‌عیار نشوند.